حقوق برادران ديني در اسلام
(مصادقة الاخوان)

محمد بن علي ابن بابويه

- ۴ -


باب منفعة الاخوان

سودمندى برادران

1-عن عبد الله بن ابراهيم الغفارى-عن جعفر بن ابراهيم عن جعفر بن محمد عليه السلام،قال:سمعته يقول:اكثروا من الاصدقاء فى الدنيا،فانهم ينفعون فى الدنيا-و الاخره،اما الدنيا فحوائج يقومون بها،و اما الاخره فان اهل جهنم قالوا فما لنا من شافعين،و لا صديق حميم.

1-امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند:در دنيا دوست بسيار گيريد چه آنها در دنيا و آخرت سودمندند:در دنيا به كارها مى رسند و در آخرت دوزخيان مى گويند ما را شفاعت كنندگان و دوست صميمى نيست.

2-عن احمد بن ادريس عن احمد بن محمد عن بعض اصحابنا،قال:قال:ابو عبد الله عليه السلام استكثروا من الاخوان فان لكل مؤمن دعوه مستجابه و قال استكثروا من الاخوان فان لكل مؤمن شفاعه،و قال اكثروا من مواخاه المؤمنين فان لهم عند الله يدا يكافيهم بها يوم القيمه.

2-امام صادق عليه السلام فرمودند:

الف-برادر فراوان گيريد زيرا هر مؤمنى را دعائى است مستجاب،ب-برادر بسيار گيريد زيرا هر مؤمن را شفاعتى است.

ج-بسيار با مؤمنان پيمان برادرى بنديد زيرا آنان در پيش خدا حقى دارند كه روز قيامت برابر آن از وى پاداش گيرند.

3-محمد بن يزيد قال:سمعت الرضا عليه السلام يقول:من استفاد اخا فى الله فقد استفاد بيتا فى الجنه.

3-امام رضا عليه السلام فرمود:هر كه برادرى دينى بدست آرد خانه اى در بهشت به چنگ آورده باشد. 4-عن ابى عبد الله عليه السلام قال:سمعته يقول:المؤمنون خدم بعضهم لبعض،قلت:و كيف يكون خدما بعضهم لبعض،قال يفيد بعضهم بعضا الحديث.

4-امام صادق عليه السلام فرمود:مؤمنان خدمتگزار يكديگرند گفتم چگونه يكديگر را خدمت مى كنند فرمود يكديگر را سود ميرسانند.

باب هجر الاخوان و استيحاش بعضهم لبعض

دورى كردن از يكديگر و ترسيدن بعضى از آنها از بعضى

1-عن داود بن كثير،قال:سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول:قال:ابى قال:رسول الله صلى الله عليه و آله ايما مسلمين تهاجر افمكثا ثلثا لا يصطلحان الا كانا خارجين من الاسلام،و لم يكن بينهما ولايه فايهما سق الى كلام اخيه كان السابق الى الجنه يوم الحساب.

1-رسول الله صلى الله عليه و آله فرمود:دو تن مسلمانى كه از يكديگر دورى گزينند و سه روز بگذرد،آشتى نكنند مگر آنكه از مسلمانى بيرون رفته باشند و ميان آنها دوستى نباشد،پس هر يك كه در سخن گفتن با برادر خويش پيشى گيرد در روز قيامت پيشتر به بهشت‏خواهد رفت.

2-عن يونس بن عبد الرحمن-عن كليب بن معويه،قال:سمعته يقول:ما ينبغى للمؤمن ان يستوحش الى اخيه فمن دونه.المؤمن عزيز فى دينه.

2-يكى از معصومين عليه السلام فرمود:سزاوار نيست كه مؤمن از برادر خويش بهراسد؟مؤمن در دين خود عزيز است.

باب محبة الاخوان

دوستى برادران

1-عن ابى عبد الله عليه السلام قال:قد يكون حب فى الله و رسوله،و حب فى الدنيا،فما كان فى الله-و رسوله فثوابه على الله و ما كان فى الدنيا فليس بشى ء.

1-امام صادق عليه السلام فرمود:گاهى دوستى براى خدا و پيغمبر است و گاهى براى دنيا دوستى كه در راه خدا و پيغمبر باشد پاداش آن با خداست و اگر براى دنيا باشد چيزى نيست.

2-و قال ابو جعفر عليه السلام:لو ان رجلا احب رجلا فى الله لاثابه الله على حبه،و ان كان المحبوب فى علم الله من اهل النار،و لو ان رجلا ابغض رجلا لله لاثابه على بغضه اياه و ان كان المبغض فى علم الله من اهل الجنه.

2-امام صادق عليه السلام فرمود:هر گاه مرد براى خدا كسى را دوست بدارد خداوند به اين دوستى او پاداش مى دهد اگر چه آن دوست در علم خدا از دوزخيان باشد و هر گاه براى خدا او را دشمن بدارد خداوند به همين دشمنى او پاداش مى دهد اگر چه آن دشمن پيش خدا از بهشتيان باشد.

3-عن ابى جعفر عليه السلام،قال:اذا اردت ان تعلم ان فيك خيرا فانظر الى قلبك،فان كان يحب اهل طاعه الله و يبغض اهل معصيته ففيك خير،و الله يحبك،و ان كان يبغض اهل طاعه الله و يحب اهل معصيته فليس فيك خير و الله ييغضك،و المرء مع من احب.

3-امام صادق عليه السلام فرمود:هر گاه مى خواهى بدانى كه در تو خيرى هست به دل خويش بنگر اگر فرمانبران خدا را دوست و نافرمانان خدا را دشمن مى دارد پس در تو خيرى هست و خدا هم تو را دوست ميدارد و اگر پيروان خدا را دشمن است و نافرمانان را دوست پس در تو خيرى نيست و خدا با تو دشمن است و مرد با آن كسى است كه دوست مى دارد.

4-عن عبد الله بن قاسم الجعفرى قال:سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول:حب الابرار للابرار ثواب للابرار و حب الابرار للابرار فضيله للابرار و حب الفجار للابرار زين للابرار،و بغض الابرار للفجار خزى للفجار.

4-امام صادق عليه السلام فرمود:دوست داشتن نيكان،نيكان را براى نيكان،ثواب است و دشمن داشتن بدان نيكان را فضيلت نيكان است دوست داشتن بدان نيكان را زينت نيكان است و دشمن داشتن نيكان بدان را خوارى بدانست.

5-عن حمران بن اعين عن ابى عبد الله عليه السلام قال:له:يا حمران ان لله عمودا من زبرجد اعلاه معقود بالعرش و اسفله فى تخوم الارضين السابعه،عليه سبعون الف قصر على كل قصر سبعون الف مقصوره فى كل مقصوره سبعون الف حورا قد اعد الله ذلك للمتحابين فى الله و المبغضين فى الله.

5-امام جعفر صادق عليه السلام به حمران فرمود:اى حمران خداى را ستونى است كه زبرجد كه بالاى آن به عرش بسته پائين آن در زير زمين هاى هفتگانه مى باشد و بر آن هفتاد هزار كاخ ساخته شده و در هر كاخى هفتاد هزار خانه قرار دارد و در هر خانه هفتاد هزار حورى مى باشد كه آنها را خداوند براى كسانيكه دوستى و دشمنى آنها در راه او است آماده ساخته است.

6-عن الفضيل بن يسار-عن ابى عبد الله عليه السلام،قال:من حب الرجل دينه حبه لاخوانه.

6-امام صادق عليه السلام فرمود:از جمله ديندارى مرد دوستى او است با برادران خود.

باب ثواب التبسم فى وجوه الاخوان

ثواب خوشروئى با برادران

1-قال ابو الحسن الرضا عليه السلام:من خرج فى حاجه و مسح وجهه بماء الورد لم يرهق وجهه قتر و لا ذله و من شرب من سوء راخيه المؤمن يريد بذلك التواضع ادخله الله الجنه البته،و من تبسم فى وجه اخيه المؤمن كتب الله له حسنه،و من كتب الله له حسنه لم يعذبه.

1-امام رضا عليه السلام فرمود:هر كس پى كارى برود و روى خويش را گلاب زند غبار خوارى بر چهره وى ننشيند،و هر كه از نيم خورده برادر مؤمن بخورد و مقصودش فروتنى باشد خداوند وى را به بهشت خواهد برد،و هر كه به روى برادر مؤمن خويش لبخند زند خداوند براى وى پاداشى بنويسد و هر كه خداوند برايش حسنه نوشت عذابش نخواهد كرد.

2-عن جابر بن يزيد-عن ابى جعفر عليه السلام،قال:تبسم رجل فى وجه اخيه حسنه،و صرفه القذا عنه حسنه،و ما عبد الله بشى ء احب اليه من ادخال السرور على المؤمن.

2-امام باقر عليه السلام فرمود:تبسم بر روى مؤمن نيكى است،و گرد از وى دور ساختن خوبى است و هيچ عبادتى از دلخوش كردن مؤمن نزد خدا بهتر نيست.

3-عن ابى عبد الله عليه السلام قال من اخذ عن وجه اخيه المؤمن قذاه كتب الله له عشر حسنات،و من تبسم فى وجه اخيه كانت له حسنه.

3-امام صادق عليه السلام فرمود:هر كه از چهره برادر مؤمن گردى گيرد خداوند بزرگوار براى وى ده پاداش بنويسد و هر كه بروى مؤمن لب خند زند مزدى خواهد داشت.