در تعجيل شوهر دادن دختران

از امام رضا عليه السلام :
امام رضا عليه السلام فرمود: جبرئيل نازل شد به رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و سلم گفت : يا محمد صلى الله عليه و آله و سلم خدايت هر آينه به تو سلام مى رساند و مى فرمايد:
(دختران ) دوشيزگان از زنان به منزله ميوه هستند بالاى درخت ، زمانى كه ميوه بالاى درخت رسيد چاره اى جز چيدن ندارد (بايد آن را چيد) و الا آفتاب آن را فاسد مى كند و باد (خزان ) رنگ آن را تغيير مى دهد و از بين مى رود، به تحقيق دوشيزگان شما وقتى كه درك كردند آنچه را كه زنان درك مى كنند (يعنى وقتى كه به سن بلوغ رسيده و حائض شدند) چاره اى ندارند جز شوهر كردن ، و الا از فتنه و آشوب در امان نمى مانند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پس از شنيدن اين كلام از پيك وحى (جبرئيل ) حركت كرده و به سوى مسجد آمد و جمع كرد مردم را و بر بالاى منبر رفت و اعلام كرد بر مردم آنچه را كه جبرئيل به دستور خداى تبارك و تعالى به آن حضرت رسانيده بود.⁽⁶¹⁾
((اين روايت طولانى است ما به اندازه احتياج نقل كرديم )).
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم :
در روايت ديگر آمده است كه خداى تبارك و تعالى هيچ چيزى را كه مردم به آن احتياج دارند ترك نكرده و هر چيز لازم را به رسول گراميش ‍ محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله و سلم تعليم فرموده است و هر چيزى را هم در امور مردم به پيغمبرش تعليم فرموده ، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم آن را بر مردم بيان فرموده اند.
روزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم بالاى منبر نشسته پس از اينكه حمد و ثناى خداى عزوجل را بجاى آوردند رو به مردم كرده و فرمودند:
((اى مردم ، جبرئيل از سوى خداى تبارك و تعالى پيش من آمد و گفت : بدانيد كه دختران و دوشيزگان شما به منزله ميوه در درختها هستند، زمانى كه آن ميوه ها رسيدند و سر موقع چيده نشدند آنان با نور خورشيد و وزش باد فاسد كرده و از بين مى برد، و همچنين است دختران شما زمانى كه در مى يابيد يعنى حالت (حيض ) در خود مى بيند، دوائى و چاره اى جز شوهر كردن ندارند و الا از فساد و فتنه در امان نمى مانند چون آنها (بشر) و داراى غريزه جنسى هستند)).
بعد از اين فرمايشات نبى اكرم صلى الله عليه و آله و سلم ، مردى از ميان مردم برخاست و گفت :
يا رسول الله دخترانمان را به چه كسى تزويج كنيم ؟
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: به كفوهايشان .
آن مرد گفت : كفوهايشان چه كسانى هستند؟
حضرت فرمود: بعضى از مؤ منان كفوهاى بعضى ديگر هستند و اين جمله را تكرار فرمود.⁽⁶²⁾
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم : ((از سعادت مرد آن است كه دخترش در خانه او (در خانه پدر) حالت حيض (قاعدگى ) نبيند)).⁽⁶³⁾
از امام صادق عليه السلام :
((از سعادت مرد آن است كه دخترش در خانه او حيض ‍ نبيند)).⁽⁶⁴⁾
پس از گفتار فوق معلوم گرديد كه از سعادت مرد آن است كه دخترش را هر چه زودتر بعد از بلوغ به كفوش شوهر دهد، در اسلام هر مرد مؤ من كفو و زن مؤ منه و هر زن مؤ منه كفو مرد مؤ من است وقتى كه هر دو از فسق عارى باشند كفو همديگرند.

ميانجيگرى در ازدواج مستحب است

وساطت و ميانجيگرى در امر ازدواج و تهيه مقدمات آن ، و تحصيل رضايت طرفين در اسلام مستحب است ، از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم :
((هر كس در تزويج كردن زن و مرد مؤ منى بكوشد تا خدا آنها را با يكديگر جمع كند، خداوند (در بهشت ) هزار حورى نصيبش ‍ مى گرداند، و هر قدمى براى اين كار بردارد و يا هر كلمه اى بعنوان وساطت به زبان آورد خداى عزوجل ثواب يكسال عبادت را به او مى دهد.⁽⁶⁵⁾
از امام صادق عليه السلام :
((هر كس ازدواج دهد عزبى را (يعنى وسايل مرد بى زن و يا زن بى شوهر را فراهم آورد تا آنها ازدواج نمايند، روز قيامت خداوند نظر (رحمت ) بسوى او مى اندازد))⁽⁶⁶⁾
از اميرالمؤ منين عليه السلام :
بهترين وساطت و ميانجى گرى در اسلام در امر ازدواج است )).⁽⁶⁷⁾
از امام صادق عليه السلام :
امام صادق عليه السلام به نجاشى (حاكم اهواز) نوشت هر كس به برادر مؤ من خود زنى دهد كه مونس تنهايى و ياور زندگى و مايه آسايش وى باشد، خداوند حورى بهشتى نصيب او فرمايد و او را با كسانى كه دوست دارد ماءنوس مى گرداند و آنان را نيز با وى انس دهد.
از امام صادق عليه السلام : ((چهار كس است كه در قيامت مورد نظر و توجه خداى عزوجل قرار مى گيرد، يكى ، آنكه وقتى طرف معامله از معامله اش پشيمان شد خواست برگرداند، قبول كند، دوم كسى كه غمى از دل غمگينى برگيرد و او را تسلى خاطر بخشد، سوم كسى كه بنده اى را (در راه خدا) آزاد كند، و چهارم آنكه مرد بى زن را زن دهد يعنى وسايل ازدواج آن را فراهم آورد و يا ميانجى گرى كند)).⁽⁶⁸⁾
از امام صادق عليه السلام :
((سه كس روز قيامت در سايه عرش الهى كه جز آن سايه اى نيست سايه مى گيرند كسى كه برادر مسلمانش را زن دهد و كسى كه خادمى براى او تهيه كند، و كسى كه اسرار (سر) برادر مسلمانش را فاش ‍ نكند)).⁽⁶⁹⁾
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم : ((هر كس تزويج كند بين دو مؤ من را يعنى زن و مرد مؤ منى را بازدواج يكديگر بياورد، خداى عزوجل هزار حورالعين را به ازدواج او در مى آورد كه هر يكى از آنها در قصرى كه از درّ و ياقوت ساخته شده باشد، همگى در اختيار او قرار مى گيرد و هر قدمى كه در اين راه بردارد و يا هر كلمه اى كه بعنوان ميانجيگرى بر زبان آورد خداوند ثواب عبادت شبها و روزه روزه دارها را به او مى دهد.
و هر كس عملى انجام دهد كه بين زن و شوهر تفرقه افتد، غضب و لعنت خداوند در دنيا و آخرت نصيب او گردد و بر خدا حق است كه هزار سنگ آتشين بر سر او فرود آورد (اين كار را خداوند در قيامت انجام خواهد داد).
و هر كس در تفرقه و جدائى بين زن و شوهر اقدام نمايد، هر چند كه عمل او به ثمر نرسد و آن دو از هم جدا نشوند، باز هم او در دنيا و آخرت به غضب و لعنت الهى دچار مى شود و ديدار و توجه پروردگار براى هميشه بر او حرام مى گردد)).⁽⁷⁰⁾
لعنت خدا بر كسى كه ميان زن و شوهرها تفرقه اندازد. (آمين ).

زنهايمان را تا چه اندازه دوست داشته باشيم ؟

پس محبت خميره هر خوبى است ، بوسيله آن تلخيها شيرين و مسها زرين مى شود، و دردها بوسيله آن شفا پيدا مى كند و نارى ، نورى مى شود و ديو حورى ، پس چه بهتر كه اين سرمايه فطرى و وديعه خدادادى را بيشتر از هر چيز و هر كس در خانواده خود به فعليت در آوريم و بيشتر از همه به همسر خود محبت ورزيم و به اين وسيله به زندگى خود صفا بخشيده و پايه هاى زندگى خود را با خشت هاى محبت بچينيم كه خداى مهربان اين مهر و مودت و الفت را به دل همسرها نسبت به يكديگر قرار داده چنانكه در سوره (روم ) آيه 21 مى فرمايد:
((يكى از آيات و نشانه هاى بزرگ خداوند تبارك و تعالى اين است كه همسران شما را از جنس خود شما آفريد تا با آنها انس گرفته و در كنار هم با آرامش و خوبى زندگى كنيد و براى يك زندگى مشترك خداوند مهر و محبت نسبت به همديگر در دلهاى شما قرار داد.))
با اينكه در سوره (آل عمران ) آيه 14 چنين مى فرمايد:
((محبت شهوات از قبيل دوستى زنان و فرزندان و... در نظر شما مردمان آراسته و زينت داده شد.))
و روايات زيادى هم در اين مضمون از ائمه معصومين سلام الله عليهم اجمعين در اين باره وارد شده است :
از رسول خدا صلى الله عليه و آله ، آن حضرت فرمود:
((من از دنياى شما جز زن و عطر خوشبو چيزى دوست ندارم ، يا اينكه فرمود: نرسيد بر من از دنياى شما جز زن و عطر)).⁽⁷¹⁾
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ، آن حضرت فرمود:
((من از دنياى شما جز زن و عطر چيز ديگرى دوست ندارم و روشنى چشمم نماز است )).⁽⁷²⁾
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ، آن حضرت فرمود:
((لذت من در دنيا زنان است و روشنى چشمم نماز است و ريحانتين من حسن و حسين عليهماالسلام )).⁽⁷³⁾
از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ، آن حضرت فرمود:
((هر كس زنش را دوست دارد و اين دوستى را بر او اعلام نمايد و بگويد: من تو را دوست دارم ، اين گفته او هرگز از قلب زنش بيرون نمى رود، (در نتيجه اين كار سبب مى شود كه زنش هم او را دوست داشته و زندگى خوبى داشته باشند)).⁽⁷⁴⁾
از امام صادق عليه السلام ، آن حضرت فرمود:
((دوست داشتن زنان از اخلاق پيامبران است )).⁽⁷⁵⁾
از امام صادق عليه السلام ، آن حضرت فرمود:
((هر چه محبت همسر در قلب بنده زياد باشد فضيلت و ايمانش ‍ زيادتر مى شود)).⁽⁷⁶⁾
از امام صادق عليه السلام ، آن حضرت فرمود:
((خير زيادى (در دوستى زنهاست )).⁽⁷⁷⁾
از امام صادق عليه السلام ، آن حضرت فرمود:
((هر كس محبتش بر ما زياد باشد، زن و حلوا را هم زياد دوست مى دارد)).⁽⁷⁸⁾
از امام صادق عليه السلام ، آن حضرت فرمود:
((لذتى براى مردم در دنيا و آخرت بيشتر از لذت زنها نيست سپس آيه ((زين للناس )) را خواند)).⁽⁷⁹⁾
به كلامى از امام صادق عليه السلام ، (خوب توجه كنيد):
از امام عليه السلام سئوال شد چه چيز لذت دارد؟
فرمود: فلان و و و
سئوال شد ديگر چه ؟
فرمود: دوست داشتن و مباضعه زنان .⁽⁸⁰⁾
(توضيحى كه عمل بر آن لازم است )
توضيح : توضيحى كه در اين باره به خوانندگان داده مى شود، اين است كه (محبت ) كردن هم مثل چيزهاى ديگر معيار و اندازه معينى دارد كه اگر افراط و تفريط در آن شود نه تنها نتيجه خوبى گرفته نمى شود بلكه خود همان محبت كردن عامل خطرناكى است كه انسان را تهديد به خطر مى كند و اثرات سوئى در زندگى انسان مى گذارد، رواياتى كه در محبت كردن نسبت به زن نقل گرديد، گوياى اين است كه بايد به اندازه معين مهر و محبت در مابين زن و شوهر باشد تا زندگانيشان از صفا و صميميت برخوردار شده و رشته مقدس زندگى از هم نگسلد.
نه اينكه مرد چنان شيفته و دلباخته زن باشد كه دربست در اختيار او قرار گيرد، بنده وار تسليم فرمانش باشد، اختيار خود و فرزندانش را بدست او بسپارد اين نه تنها محبت كردن و مهر ورزيدن نيست بلكه يكنوع خودباختگى در مقابل زن و امور زمام را بدست او دادن است و آن هم از طرف شرع مقدس اسلام نكوهيده و اكيدا از اين كار ممنوع شده است .

كدام زن قسمت كدام مرد مى شود؟!؟

آيا كدام زن قسمت كدام مرد و كدام مرد قسمت كدام زن مى شود؟ در اين مورد يك قائده مخصوصى را بخوانندگان محترم كتاب ارائه مى دهيم :
هر مرد و زنى كه مى خواهند باهم ازدواج كنند، بهتر است اين قائده مخصوص را در نظر داشته باشند، اسم هر دو را بحساب (ابجد) شماره بندى كنندى و سپس شماره ها را با هم جمع نمايند و بعد پنج پنج آن شماره ها را طرح كنند و بيندازند اگر مابقى يك (1) يا سه (3) يا پنج (5) بماند، بدانيد كه آن ازدواج سر مى گيرد و هر دو تا آخر عمر با هم با خوشى زندگى خواهند كرد، ولى اگر شماره هاى باقى مانده دو (2) و يا چهار (4) باشد، آن ازدواج سر نمى گيرد و اگر هم بگيرد ميمنت و سرورى در آن نيست .
(اين حساب ابجد كبير است ):
ا:(1) ب :(2) ج :(3) د:(4) ه‍:(5) و:(6) ز:(7) ح :(8) ط:(9) ى :(10) ك :(20) ل :(30) م :(40) ن :(50) س :(60) ع :(70) ف :(80) ص :(90) ق :(100) ر:(200) ش :(300) ت :(400) ث :(500) خ :(600) ذ:(700) ض :(800) ظ:(900) غ :(1000).
اين حساب ابجد كبير بود كه برايتان نوشتيم ولى در پايان مى نويسيم هر كارى دست خداست و هر چه خدا بخواهد همان خواهد شد. و يقينا بدانيد هر كارى براى خدا انجام گيرد ضرر و زيانى در آن نمى باشد و ما اين قائده را از كتاب رياض الانس نوشتيم .

زن خوب و بد در اشعار سعدى